Wonderdroom

Sy het geslaap, onder ‘n boom
vasgevang in ‘n wintersdroom.

Dit was ‘n versterde stem, van ver
wat bẩẩh-blah-blah soos ‘n bok sonder bler.

Sy wou so graag weet
hoe om te gister vergeet.

Haar hand het sag rond ge-aai;
traan-langs geskoppelmaai.

Soet het haar siel gebloei
asof sy met Goliat stoei.

Verwarring het haar vrede verstoor
-eindloos het sy haar gedagtes verloor.

‘n Hemelfees kón dit wees;
lag gedruppel en ontvrees.

Maar sy was weg, word toe wakker
met ‘n gemaalde akker van die ewige Bakker.

© 2017 Caren Kearley
Kopiereg voorbehou