TREURENDE WINDJIE

Die wind treur deur die gleufies sy eensaam gesang.
Word so een met my verlore verlang.
Sny koud en diep tussen gleuwe en vlaktes.
Heg soos hakkies aan my verdiepte gedagtes.

Roep deur oop spasies sy verlore geween.
Trek my nader aan my eensaam alleen.
Blaas deur die lug met sy asem van ys.
Laat n rilling deur my liggaam ruis.

Jou geween oor die aarde is verlore verdriet.
Hoor wat ek sê, jy huil verniet.
Maak maar jou woning in my siel so geroes.
Hier is alles reeds droog en verwoes.

Paula Paxton

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag