Oggend, middag tot laat aand
kelke en glasse,
altyd met ń bietjie rooi wyn.
messe en vurke
allerande eetgery
vet bedek,
die mensdom vreet
die lewe op.
Besmeer staan,
almal skuldig,
mense en skottelgoed
die Masjien van alles
sal hul egter
spierwit in harde water
was.
Maar my swart pot
met…
My kyk nooi jou uit
om teen my bors te kom lê
sodat my hart jou kan vertel
wat ek in nie in woorde kan sê
© Anton Bosch 04/01/2020
Kaalvoet staan ek voor jou
my hoof is onbedek,
my hart is in my hande,
my liefde onbevlek.
Jy vra wat’s my begeerte,
wat wil ek hier kom kry,
ek antwoord uit my hart uit,
dis altyd maar net jy…
want dis ‘n kaalvoet liefde dié
waarmee ek jou bemin,
My liefde is die sonstraal
wat die skaduwees verdryf
as die hartseer oor jou toesak
soos die skemer in jou lyf
Dis die najaarsreën wat uitsak
oor die droogte in jou siel
as die seer van jou verlede
jou binnekant verniel
My liefde is ‘n donskombers
teen die winterwind se kou
as die eensaamheid se koue
sy arms om jou…
Ploffend op die plankvloer
waar kamers aan weerskante oopvou
is die stilte relatief
stil tussen my en jou
Buite borrel ‘n fontuin
dit klink vrolik
die namiddag’son rinkink
tussen die waterdruppels se blink
In die warrelwind se droom
bol wolke in die oranje lug
sluiers van donkerheid dans voor die maan
