Hersiende storie
Nie alles in die lewe het ‘n storie nie. Nie die teesakkie wat jy uitvis uit ‘n skoenboks of die vergete, duidelik gebruikte sleutel nie. Haarknippe, sommige gevlek deur tyd, ou armbande: nou verrek en oudmodies. Lappies wat duidelik al lankal in die snippermandjie moes afgetree het, verskuil…
storms in die lewe
laat my blindelings rondtas
wanneer als uitrafel
en leed my siel belas
dan kleim ek my domein
perk my grense in
roep hulpsoekend na bo
vir uitkoms
vir ʼn nuwe begin
©Driekie Grobler (2020)
Soos ‘n Paulus
op die Damaskus-pad
het die skille
van haar oë
geval
sien sy jou nóú
was die newels
van onthou
meteens rou
uit haar hart
drup
die bitterheid
soos gal
O Almagtige God
my hart bloei
soos ñ huilende druiwestok
ñ Jong plaasboer met sy
soldate-aanleg se liggaam
oortrek met rowe, kneusplekke
blou vlekke en snywonde
wanneer jy in sy pienk griepoë kyk
sien jy sy blink linkeroog
het in die oogholte ingedop
plaasboere skree
tog bly hul soebatte buite stembereik.
(Brons)
My ervaring om ‘n begrafnis in “lockdown”tyd by te woon, het my tot die besef laat kom dat Covid-19 ons nie net fisies en emosioneel kom inperk en afsonder het nie, maar emosioneel groot skade berokken het.
Alhoewel ek hartseer is oor die verlies van ‘n familielid, was ek…
