Sal jy luister in die kil-
vierkant van jou eenkant hoektuin
op jou draadstoel oor jou draadloos
na my verdwene stem onder die perskeboom;
toe die rooivink hul eiers nes in die wilgerboom
en ons stroom om die dam
loer jy uit die hoeke van die spieëls van jou oë
Dans asof niemand sien nie?
Dit maak snedig geen
snars se skedelbeen
saak nie.
Of ek leef, of sweef,
of plat op my ruggraat
rus,
uitgewerwel skeef
in rigor mortis
en uit wans –
dit maak nul verskil nie,
raak nie ‘n siel nie,
traak jou niks.
So, in triplikaat
en…
op die ritme van sleurende musiek
sou pilare van sout my pad versper
terwyl my voete blind
na ‘n versteekte alfabet soek
en my keel klanke
van ‘n donkernag
probeer namaak
tot barstens vol versadig
aan bitter water en alg
wat my sig verblind
my hoor verdoof
; nou lê my tas
verlam
want op die ritme van sleurende musiek
sou pilare van…
My gouddorslief,
met wegspringslae
van geronne sonkringe
– as my
oggendgodsdienste
vir jou
verlore gaan soos ñ
brief –
sal dié prillelug se
skraaltroos
natleiwolke in
gruiselemente
breek
en reëngreine
– nes my oë wat
triestig uitkyk
na dié vérreikende
hemel –
suisend trane húíl.
By knetter van jou vuur
het ons vinke saam vergaar
gelok deur jou sterk vuurgloed
wat ons vrolik verwarm
onder pyndruppels wat val
begin jou vlamme stadig versmoor
jy klap en kraak nou al hoe minder
jou vlam kromgetrek deur erge pyn
ons dans onwetend om jou kwynende vuur
