skelet van been
bedraad met dun draad
in sinapse verbind
met sentrale sagte waarde.
spiere in spel
dik en dun gesamentlik
geanker in staal ligamente
vir samewerking.
suurstof te kort
uniek in elke spier
die moeë ekstase
van onbevange mens wees.
(goud)
Ek lê in my armbuurt
saam met ryk mense
en ek hoor hoe baldadig
hulle in oorvloed lag en rondval
dronk gesuip aan hul eie ego’s
al wat ek wil doen is op die rug
van ‘n wilde perd spring
‒ verkieslik ‘n bloue met reënboog vlerke
en hierdie plek…
Grendelstaat
Ten minste het wegbly nou ‘n naam –
iets buite ons beheer.
Die daaglikse dobbelspel van terloopse kontak
of my wonder en wroeg oor die geensiens in weke,
verval.
Maar steeds maak jou stilte my mal.
Hoe wens ek ons bestaan
was en word
vir jou en my
grendelvry.
©ASvdMerwe
April 2020
Voor Die Koebaai
Vers 1:
Ek sit en kuier hier saam met jou
Terwyl ek jou hand vashou
En ek voel effens blou
Ek voel effens blou
Vers 2:
Ek het so lank gewag vir hierdie dag
Om uit die niks op te daag
Nou waarom wil ek dan huil
Ruimtetuig
Vers 1:
Soms kan ek dit voel
Aan my lyf
Ek het genoeg gehad
Van dié plek genoeg gehad
Vers 2:
Die wêreld voel so vreemd
Als het verander
Elke dag is dieselfde
Alles is oud
Voor-Koor:
As ek my eie ruimtetuig gehad het (x2)
Koor:
As ek my eie ruimtetuig gehad…
