Liefde in laat-lente (Brons)
In die winter het ek my saad gesaai,
diep onder donkergrond versteek,
waar roet en roes nie kon vreet
en vyand nie met verwoesting breek.
Daagliks het ek my vrug gewater,
met omspit van gebed die grond versag.
Geduldig het ek op goue gerwe gewag,
waak gehou oor my hemelprag.
In die blos van sonskyn
skiet die groen deur aardkors
en groei tot magtige liefdesfors.
Kom heel alleenheid sy droewige dors.
Nou staan ek onder die snoesig van kim
waar liefde my in sag omhels toevou
met druppels van nuwe oggenddou
In laat-lente waar ek aan liefde bou.
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die November 2019 projek - Laat-lente