as
witborswolke skreeu
oor die hemel se verlanglys
speel sporadiese reën
ñ sagte lied.
die lugkleur word al witter
tóg blou in die gewelf diep
soos jou oë se asuurblou
met kistralle van goue piriet.
omdat nét vlug[…]

my hartlam
met die hemel se ommuur
húíl ek dankbaar
as dié aarde breedgeskouerd
sy bors oop druk
en God reëndruppels
soos druiwekorrels
op die Boland natspik,
skryf ek ñ oranjeoetanrooi heifer
Ja: ñ juigs[…]

In die
nuwedagskemering
as oumeidkloppers
se klingklangende haél
nes reënpakkas
se piketspel
tafereel met ñ trompetsinjaal
word droogericas
van die aarde
in ñ helige taal
natgestorm
Zebulon Kochk
Konnichiwa Ged[…]

my lief;
as kieriekrúkke van ink
asóók
die hittegolf van letters
met passie uit my pen
jou skets as ñ stapelwolk
in die skemerlug
skryf liefde met woorde
uit my persgepomde hand
vir jou ñ kleurryke gedig.

Een geelbotteroggend
toerie’ beskonke son
agter berge uit
sy babbelsug opstaan
as ñ blondinestraal
Skryf ek vir jou
ja jou
jy wat immers
soos die son oopvou,
jy die inkproeëer
met haar rariteitige oë
toorletters in[…]

My lief;
waar die koffie uit jou hart se skinkkan
kokende vure in my kamers vervlam
Oorhandig die reëval
ñ dag voor lénte
gemengde sinjalere
soos ñ watersprout
tafereel hy op besmette grond ~
skielik hoor jy ñ hik[…]

As die hemelspieël oopspleet
met teerpadkrake
kapittel reënkorrels
soos kwinkslae
op sinkplatte
tog sal die fratsweer wegbeweeg
en lente sal die land met son bevlek.
©Zebulon Kochk
Konnichiwa Gedigte
12 September 2019

Die strooppot van liefde
het gister my hartsnare geroer,
toe druppeltone se triktrakspel
uit die hemel se makriele lig
aan die grond kom nael
maar steeds is my liggaam
ingegraveer met stene
van pyn.

Pa, is U nog wakker.
Dis ek, jou dogtertjie.
Skroom moet jy nie wees nie
ons Almagtige Skepper ken jou klaar,
en sal die hemeldeure vir jou oopmaak.
Jy’t dan sy dade gehoorsaaam
en is nou amper bewus
van waar Hy[…]

As dié akostiek van my klaroen –
strelend loei oor jou hart in sagte klank
kyk jy na die skakeer van ñ
allermooiste reënboog
wat kaats in die lokasie
van jou liggaam.
Met die triomfant van my trompet –
speel ek ná[…]

As n vroudigter haar denke
soos duluxprit
op papier kom plak
verskuns in vlietende vaart
neerlê uit die haathoekies van
haar hart,
sal amal sien waarvan sy praat.
Van die oogbegewe – inkdrup
wat haar papier altyd[…]

Die ink in my pen
vloei in vandag se vryheidsliefde,
word tasgevoelig met blydskap beleef.
So wanneer skaduspore
uit n sytvolle verlede
soos swart vingers ritsel,
dig my denke behendig in die bloei
van my begluurde[…]

Ek wil jou tenger
in ‘n vers
tussen die letters
van my hart troos,
sodat dit soos
‘n lokomotiefloods
ons liefde oorlaai.
Dan wil ek jou gevoel
oprui met die majesteit
van n maarlyfpen
en inkspuitings
van my[…]

In die digsjaboon
wat my pen beletter,
bloei my woorde kranhartig.
Met propvol passie skryf hy
van pragmatiese gedigte
so oorweldig oor jou.
So blaak woord liefde
inkbevlekd met die saamflans
van jovialheid
ontwerp[…]

Waar jou blompikante keulengeur
met blydskap my hart bejeen
partituur ons minbedolde gevoel
gebind in liefde.
Bronaar parfumie in by my neusholtes
wat begluurd loer ,
na ‘n presieuse briesreuk
wat boetseer en[…]