As dié akostiek van my klaroen –
strelend loei oor jou hart in sagte klank
kyk jy na die skakeer van ñ
allermooiste reënboog
wat kaats in die lokasie
van jou liggaam.
Met die triomfant van my trompet –
speel ek ná[…]

As n vroudigter haar denke
soos duluxprit
op papier kom plak
verskuns in vlietende vaart
neerlê uit die haathoekies van
haar hart,
sal amal sien waarvan sy praat.
Van die oogbegewe – inkdrup
wat haar papier altyd[…]

Die ink in my pen
vloei in vandag se vryheidsliefde,
word tasgevoelig met blydskap beleef.
So wanneer skaduspore
uit n sytvolle verlede
soos swart vingers ritsel,
dig my denke behendig in die bloei
van my begluurde[…]

Ek wil jou tenger
in ‘n vers
tussen die letters
van my hart troos,
sodat dit soos
‘n lokomotiefloods
ons liefde oorlaai.
Dan wil ek jou gevoel
oprui met die majesteit
van n maarlyfpen
en inkspuitings
van my[…]

In die digsjaboon
wat my pen beletter,
bloei my woorde kranhartig.
Met propvol passie skryf hy
van pragmatiese gedigte
so oorweldig oor jou.
So blaak woord liefde
inkbevlekd met die saamflans
van jovialheid
ontwerp[…]

Waar jou blompikante keulengeur
met blydskap my hart bejeen
partituur ons minbedolde gevoel
gebind in liefde.
Bronaar parfumie in by my neusholtes
wat begluurd loer ,
na ‘n presieuse briesreuk
wat boetseer en[…]

Binne die heelkunde van ‘n harakiriese pen
in die katkisering van tweerlei liefde
het my asem kabaal van blydskap.
Doerin waar my tempel ‘n treurtoneel was –
en die son kaasstolpig sou skyn
oor tyktrauma se[…]

Jou lekkerreuk se vibrasie
spruit werlikwaar ver:
tot binne die hemel se glimglassie
skitter jy blinkgesmeerd soos n ster.
maar jou prag, weergalm in jou oe
die oe; het die refleksie van n gloorige sonbraak
het die[…]

Die moordenaar: ‘n hartverowerende boosdoener.
Wat koelbloedig lyktonele frabiseer,
en borduurde harte met pyn prepateer.

Sy skaamgevoel is swartgallig.
‘n uitgeperste suikerriet.
Wat in die vermoor van n[…]

(Brons)
Wanneer die maanwit sneeu
In berge warm le
Neem naakboudtjies notisie
Trek lang broeke aan
En
Ricoffy wil liggaampies he.
©Zebulon Kochk
Konnichiwa Gedigte
30-06-2019
Akristignon Gedig

Jy het my binneste getakel.
Elke dag met skerpnaelige vingers ,
in die waag gejaag
en genoee genot vir jou opgegraaf.
Jy, die een wat ek broer noem.
Jy, die een wat my as kleinsister koester,
is n verkragter , n[…]

Pienk grimering gloor op jou wang,
as jy Victoria-styl
soos n langbeen model
by glansgeleenthede afpronk.
Vasgenaeld: bywoners met
(hande op en hoede af,)
gooi prys na jou .
Want modelmeisie,
soos hierdie[…]

Die hemelkrane is oopgedraai,
en op silwerplaatjies speel
reendruppels klavier
vanaf blou na swart het die lig verkleur,
met winters se sneeuende smeer.