Laat-lente se stof
my delila lippe lag fyn
my voorkop is nat van bid, God en sweet
en ek kyk weer in Sy oë; op
na ‘n gewone wêreld wat niks weet
nou jaag jou asem deur my are
soos vroeg vanoggend
toe die poue vêraf êê-êê
met hul bont vere en deftige verwar
my siel probeer die vrou in haar vind
en ek skuif nader; of dieper teen jou warm kant
want my spore het mekaar verloor
te sensitief vermoed ek, jy en ‘n paar ander
laat-lente se lyne skilder prente
oor die bed, oor jou kaal bors en oor my
opwinding vaar skemerend oor my lyf
in jou arms word my monsters soms verdryf
© 2019 Caren Kearley
Kopiereg voorbehou
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die November 2019 projek - Laat-lente