Laat-lente se stof

my delila lippe lag fyn
my voorkop is nat van bid, God en sweet
en ek kyk weer in Sy oë; op
na ‘n gewone wêreld wat niks weet

nou jaag jou asem deur my are
soos vroeg vanoggend
toe die poue vêraf êê-êê
met hul bont vere en deftige verwar

my siel probeer die vrou in haar vind
en ek skuif nader; of dieper teen jou warm kant
want my spore het mekaar verloor
te sensitief vermoed ek, jy en ‘n paar ander

laat-lente se lyne skilder prente
oor die bed, oor jou kaal bors en oor my
opwinding vaar skemerend oor my lyf
in jou arms word my monsters soms verdryf

© 2019 Caren Kearley
Kopiereg voorbehou

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag