Arms gevou
Ek kyk af in die dorwe grondpad
in die rigting van die skemer son.
Arms gevou oor die plaas hek
wag ek weer op jou.
Die ou vlenter murasie
waar ons eens ontmoet het, ek onthou,
het nou meer heimwee
as net `n ou klip gebou.
Ek ruik nog jou sag blonde hare
en sien die rokkie…