Ek sou jou kon liefhê
Ek sou jou kon liefhê
Ek sou jou kon liefhê
was jou voetspore witter
en die dou op jou hande
het nie bloedrooi geskitter
Ek sou jou kon liefhê
was jou woord maar jou eer
nou sweef dit dof, doelloos
tussen alma mater leuens
in die ver buitenste sfeer
Ek sou jou kon liefhê
was jou weë nie so duister
maar die see en woestyn
het dit dalk doofstom blind
sag aanmekaar loop fluister
Ek sou jou kon liefhê
elkeen het ‘n defek voorwaar
maar om as gekroonde prins
valse septer skeef te swaai
het defek skerp openbaar
Ek sou jou kon liefhê
was jou hart uit suiwer goud
minute tik nou eentonig verby
tyd versteen in uurglas sand
raak ons apart eensaam oud
Ek sou jou kon liefhê
was jou voete nie van klei
nou’s daar slegs ‘n stroompie
hartseer, smart, verdriet
wat onder die brug deurgly
Ek sou jou kon liefhê
kon jy maar my hart verstaan
maar die noodlot se skaal
het helwaarts gekantel
met my een enkel traan
6 Kommentare
-
Viooltjie
Baie welkom hier, Evelyn. Groot hartseer en stryd goed hier vasgepen :-)
-
Anze
Staande applous vir hierdie diep-seer eerlike gedig.. PUIK!!!
-
borrels
Pragtig Evelyn ... lekker om weer jou werk te lees.
-
Die 4Werker
Ja - voorwaar pragtig Evelyn, baie bly jys nog met ons!!!!
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
neels claasen
ek is so bly Evelyn is met ons. soos altyd n pragtige werk en welkom evelyn