Skelet van my see

Diep onder jou blou skelet
kom my hart soos poliepe voor
wat met sy kuitskietery
onder volmaan ovaalvormige gamete strooi;
en ek my skelet in jou versteen.

So,so in die helder albatros dag
sal ek by jou wees in elke koraalrif
en ons mekaar se anatomie artikuleer;
soos getye en branders woed
klou ek aan jou soos Kalkoentjies en Kappiewulk
op jou strande loop soos Vingerploegskulpslakkies.

My tone in jou duine deug
in Monisme soos meeue mééween
oor Strandkiewiete wat in die kortgras méésmuil
oor Pikkewyne in hul witswart baadjies mekaar takseer.

Verdwyn in jou mis-rots-gordyn
tussen Gouritz en Strandfontein
aan ‘n Kabeljou-lyn;
Sardyne met ‘n vuurtoring roep
in nagmaal van jou verlore gedagtes
die ou skuilskepe roer,

en,ek die Skelet
met my vissermanspet
oor jou kyk,en my hart in jou dieptes sink
my gedagtes ‘n geveg saam jou wind….

bly ek jou kind.

©Morné du Preez